At Ta Prohm

I have been dreaming of visiting this temple ever since I watched Tomb Raider. And I have been looking forward to visiting this place since I started to travel. Then, I was actually there... and it was raining!!! 

I was already starting to feel really, really disappointed and frustrated and sad and a little angry, but despite all the negative feelings, I was really amazed by the beauty of the place. The roots and the trees and the crumbling walls. 

I took some selfie (dual camera) shots, but all of my shots look like some cursed The Ring photos, good thing was my sister still managed to take our pictures even though she was not in a very good mood herself. I must admit that really saved my Ta Prohm Temple visit.

July 25-26, 2015 - Quezon Trip: Day 1 at The PaRK, Real.

Quezon Province is known for its pristine white beaches, but there's still more to explore.

After the previous week's trip to Tiaong, Quezon, my lakwatsera self brought me to Real, Quezon the following  weekend. Despite my major migraine, I pushed through with the trip, basically, to prove that a change in scenery can cure any pain.

Due to my stupid migraine, I woke up late, so I just decided to follow my friends who already went ahead. To get to Real, Quezon one can ride the Raymond Bus Line or a van at Legarda. I rode an aircon bus (Php 195) bound for Infanta, Quezon at a little past 10am. I talked to the driver and asked if they would pass by at The PaRK (Pacific Recreation Kamp). When he said yes, I found myself a sit, took my meds and slept. I woke up at around 12 noon and we were still at the terminal. We left the terminal before 12:30pm. We passed the ever-zigzagging Sumulong Highway and the Siniloan-Famy-Real-Infanta Road. I just tried to sleep the whole time because I dont think I'd survive the trip awake. We had a stop over somewhere before Famy. I arrived at The PaRK at around 5pm, just in time for sunset.

Stop-Over.

At The PaRK's Entrance.

Us.

me, Jo, Emz, Eys, and Ives

We had some photo shoot.

Jo, the lady in white.

Eys, the Thinking Man.

Blue Hour Surfers.

We stayed at the beach until the blue hour and finally decided to have our dinner at the nearest talipapa. We rode the tricycle to talipapa, Manong told us that he will wait for us (PhP 20 return). We ate at Nek-nek's Seafoods & Restaurant. They accept paluto. We decided to have a kilo of their fresh shrimp (sinigang & buttered), fish (inihaw), rice, coffee and coke. Total of less than a thousand pesos good for 5 people (or even 7 people). 

Our Dinner Expenses for 5.

When we got back to The PaRK, in the designated area, we started to prepare the bonfire. We had smores and roasted marshmallows while we talked and laughed.

We were able to fit ourselves into a tent. So that saved us another hundred pesos. After some more talks and laughters we all finally fell asleep.

Thinking...

I am seriously considering to blog again.

Should I?

Ms. Libis for 3 Months

wala lang... just wanna share to all of you that starting Monday, February 19, 2007, I will start reporting to our client's office at Libis. so... since, I will be an on-site consultant there for three months (yes three long months!!!) less internet access. Kelangang magpakagood-girl dun. I can't risked failing this project kundi wala na akong pang-finance sa king mga gala, mahirap na!!!

I think I will also be provided with a SUN sim so I can still text inside our client's office. Corny no? walang signal ang ibang networks dun e. Isolated baga.

I am excited with this new "working environment". Hmmm... mas strict.

Honestly, i've got mixed feelings, medyo excited na medyo nalulungkot. but who cares... and ang isang certified rebellious free-spirited missy is very hard to put down. hehehe... ako pa?

I'll be busy the rest of this week for the preparations so, concentrate muna ako sa work... Ü

Tipid Trip Lang

Dipolog Trip: Day 1

Si OrangeMan, ung lalaking nakita ko sa Mister Donut, sya ung nagpaalis ng inip ko habang nag iintay ng delayed naming flight. stalk dito stalk duon ang ginawa namin. OrangeMan kasi dalawang backpack nya Orange, Tshirt Nya may Orange, san ka pa? =)
Nagrequest kami ng window seat na hindi sa tapat ng pakpak ng eroplano ang binigay sa min last row para daw wag kaming mahirapang lumabas, anak naman ng teteng ala namang window hehehe. Nanalo ako sa pa-name that tune ng CebuPac. It Might Be You.

Then, sinundo kami ni Tito ko sa Airport. After nun, pagkalapag ng gamit, nag ikot ikot kami sa Kapitol at sa Munisipyo to ask for directions and contacts. Nakabuo na kami ng itinerary for the whole trip.

Nag ikot din kami sa Boulevard nila. sayang alang gimikan pa pala dito, nagdala pa ako ng pang gimik attire hehehe. then, nag-isaw-isaw kami dun sa tinatawag nilang McDo (Magdoko-doko ka pagkumakain). After dinner nag-Bon's Cafe kami, hindi kasi namin alam san ung Good Times Cafe, masarap ung Iced Mocha ng Bon's Cafe, naligayahan ako hehehe.

Gastusin:
140.00 - Taxi Fare from Sucat to Airport
200.00 - Terminal Fee
275.00 - Brownies Pasalubong
90.00 - Snack na binili ko sa Mister Donut at Goldilocks
40.00 - Isaw, Proben at Pop
300.00 - Pasalubong na Spanish Sardines
80.00 - CebuPac na neckwallet
65.00 - Iced Mocha Coffee
33.00 - Isang Pakete ng Menudo (Yosi)

Dipolog Trip: Day 2

Nagdaytrip lang kami sa Dakak, kasi kukulangin na sa oras kung mag-overnyt pa kami. Anyway, papunta dun from Dapitan, naghabal-habal (Motorbike) lang kami. Pagdating sa Dakak, as always, picture-picture ever, walang kasawaan. Nagexplore-explore kami, nahanap namin ung chapel. Un ung chapel na nung tinanong namin kung anong itsura ang description nung engineer is CUTE daw, which is very cute naman talaga. After lunch na kami nagswim ni Joan ang lamig ng tubig sobra.

After namin sa Dakak, pumunta kami sa Rizal Shrine, ung tinirahan ni Rizal nung ma-exile sya sa Dapitan noon. Picture picture. Then, nagpahatid kami sa Tricycle sa may Dapitan Church, dun daw nagsisimba si Rizal nuon, St. James ata ung name nung parish.

Pag-uwi nagpahinga lang at naggrocery kami ng mga babaunin sa activity for the next day, then, nag early dinner nagpunta naman kami sa McDo (isawan) at kumain ng isaw at barbeque. Dinner ulit sa bahay then, nagpunta kami ng Sunburst para magkape, pero since, walang iced coffee, hindi na ako umorder. hehehe.

Gastusin:
16.00 - Bus Fare from Dipolog to Dapitan
100.00/person - Habalhabal to Dakak (pero sabi 25.00 lang daw dapat un)
200.00 - Entrance Dakak
75.00 - Meal
5.00 - tricycle from Rizal Shrine to Dapitan Church
16.00 - Bus Fare from Dapitan to Dipolog
37.50 - Early Dinner (5 isaw, 1.5 rice, 2 barbeque at POP).

Dipolog Trip: Day 3

9am ung usapan naming magkikita kita sa Habagat, dun kasi sina Kuya Basil na syang magiging guide namin sa caves sa Baranggay Libotan, Manukan, Zamboanga del Norte. Well, un nga... mababait naman ung mga guide namin, si Kuya Noy (trail master) at si Kuya Basil (sweeper).

Nagtrek muna kami, as in off-trail trek, tpos, nagulat ako, bigla na lng huminto, at tinuro ni Kuya Noy ung bunganga nung kwebang papasukan namin, langya, hindi halata. Tipong kung passerby ka lang deadma ka sa kanya. Dalawang cave ung pinasok namin. Medyo maiksi lang ung una. Enjoy kasi kakaibang experience. ung dati kong napasok na cave (Callao Cave sa Tuguegarao) e commercialized na, eto medyo lately nga lang daw sinasama sa tourist spot ng Zamboanga del Norte. Puro cameraphone lang ginamit ko kasi medyo damp sa loob e (don't want to risk it) hehehe.

After nung family cave, nag lunch kami, ewan ko nalimutan kong magpicture, nakafocus kasi ako sa pagtatago e hehehe.

Next, may maliit na butas lang na dun kami dapat susuot, kaso, merong ahas na natutulog. Safety First, so we suggested na dun na lng kami pumasok kung san kami dapat lalabas. ayun, trek kami ulit. sabi nila, mas ideal syang labasan kesa pasukan, kasi pa-S sya at para syang wormhole lang, gapang lang talaga. Tipong, magkamali ka ng apak laglag ka sa pinakamalalim ata nung kweba at kung hind naman nakahardhat malamang butas ang bunbunan mo sa mga matatalas na bato.

Ayun, pasapasa ng backpack. hirap ako, kasi maiksi ung reach ng legs ko, ung supposedly foothold e, hindi ko naaabot. pinalitan namin ung ruta namin, kasi may baha. sabi lagpas tao daw ang lalim nun (naipong mga tubig buhat sa taas). so atras kami, safety first ulit. hehehe. dun kami sa iba mas maiksing ruta at nagpicturan. Ü

Palabas ako, nagpanic ako, hirap na hirap ako lumabas, ang lalaki kasi ng pata ko =( hindi ko maipwesto ng maayos un mga tuhod ko para isupport ung weight ko. got stucked. tpos, nang-encourage si sheldon, sabi nya "hinga ng malalim" ayun. huminga ako ng malalim at tinatry kong kalmahin ung sarili ko. ok naman ako. hehehe eto at nasa maynila na Ü

Nung gabi, nagdinner kami sa Sibugan, treat namin sa tito ko as pa-thank you. sa Sibugan daw ang favorito ni Raul Rocco kainan.

After that, nakapag-GoodTimes Cafe na kami. Ganda dun, gallery, pub, and coffeehouse in one sya. displayed dun ung mga works of art ng mga local artists ng Dipolog. dami kong kinuhang pictures. anyway, for your info you can visit their site at http://www.geocities.com/goodtimes_cafe.

Gastusin:
610.00 - caving (1830.00 total caving expense - 300 guide fee at 1400 transpo at 130 additional food)
35.00 - GoodTimes Cafe (15.00 - entrance and 20.00 - iced tea)
450.00 - Trekking Sandals
150.00 - contri for Dinner at Sibugan (450 total dinner expense)

Dipolog Trip: Last Day

Kahit masasakit pa ang mga katawan, we are really decided to push through with the hike up the Linabo Peak. 3003 Steps. (ADIK TALAGA!) Meron syang mga station of the cross along the way. Yung mga taga Dipolog at Dapitan, they usually visit this place every holy week, penitensya nila.

Nung una, I was asking Joan kung ilan ba ang stations of the cross, sabi nya 14, tumatawad ako na sana 12 stations lang. well, it turned out that the last station (14th station) is not the end of the ascend. May community pa kaming dinaanan, at may part pang walang steps ung malapit na sa summit. Ano bang meron sa summit, mga tower ng mga cellphone companies. hehehe. Maganda ung supposed to be 360 degrees na view. (supposed to be lang kasi nahaharangan ung view ng mga tower at nung mga bahay-bahayan dun na quarters nung towers).

Nagpahinga dun at saka nag almusal. Pag-akyat siguro inabot kami ni Joan ng mga 1.5 hours at pagbaba mga 45 minutes. the first five stations, magkakalayo ang pagitan at malalapad pa ang steps, pero the rest especially stations 9-14 steep na sya. After namin, dito umuwi kami at nagpack na.

Naglunch kami ulit sa GoodTimes Cafe. Dumiretso na kami ng airport afterwards. Sumunod na lang si Tito Dannie.

Gastusin:

6.00 - tricycle hanggang rotonda
20.00 per head - habal habal hanggang paanan ng Linabo Peak
33.00 per head - habal habal mula Linabo hanggang bahay
136.00 per head - lunch sa GoodTimes Cafe
40.00 - tatlo na kami tricycle to Airport
20.00 - terminal fee

Pagbalik ng Manila, nag-starbucks pa kami sa may PICC. hehehe...

** madami ding pictures sa multiply ko Ü

At Last... Mt. Maculot

OA di ba?

hehehe... well, ever since my dream mountain syempre is Mt. Everest, pero "DREAM" nga e. anyway, dito sa pinas, Mt. Pulag... kasi sabi dun daw pinakamaganda ang sunrise... so, as you all know, naakyat ko sya last May, 2006. Kaya ang naging dream mountain ko na is Mt. Maculot.

Mt. Maculot kasi ung madalas maakyat lalo na ng mga first timers mag-attempt umakyat. Tipong pag may makakausap ka, magtatanungan kayo at hindi nawawala ang Mt. Maculot sa mga naakyat nila. Either that o ginagawa lang syang day hike ng iba. Parang maghahalo halo lang sa taas tpos bababa na. Tpos, pag ako na ung tinatanong, syempre, nasabi ko na ata ang Mt. Pulag at Mt. Ugu, pero Maculot hindi. so dahil sa pagmamahal sa kin ng mga tao-tao sa paligid, last January 27-28, 2007... finally, at last... NAAKYAT KO NA ANG MT. MACULOT!!!

Well, ung climb na yun dapat sa Talamitam e, engkaso, mga pasaway ung mga in-charge for some "unknown" reasons hindi matutuloy. Inis na inis ako. anyway, nagkita kami ni Sheldon last Monday, tpos sinama namin si Dominic, ayun, sabi ko gusto ko magmaculot. inasikaso nila. Nag-so-called preclimb kami that Thursday (ako, si Abet, si Dom at Shelly lang), tinawagan sinong pwedeng hiraman ng gamit, sino sino ang participants, sinong magdadala ng ganito-ganyan. Simpleng simple. Tapos, napag usapang bahala na kaming magsabi sa mga guests namin. ayun...

Saturday, 4:00pm na ako nakadating instead of the 3:00pm na intayan, nalate ako kasi dinaanan ko pa yung first aid kit na naiwanan ko dito sa office. Sa Buendia ang kitaan. Matagal din ang byahe, nakakainip. Nakarating kami ng Cuenca, Batangas mga past 7pm na. Nagdinner muna kami (TAPSILOG!!!), then tricycle na hanggang dun sa pagreregistration-an at dun sa bahay dun.

Pray kami, then at around 8:50pm lakad na kami... Ok naman ung paakyat, medyo naligaw kami nung una pero maiksi lang. kaya backtrack kami, pero later on na ok na. madaming pagapang, ewan ko nga bakit sabi nila madali lang ung bundok e. Nung madami nang pagapang, nakakalimutan ko na ung pagod ko, nag iisip na kasi ako san magandang dumaan e. at syempre, nagbibigay pa ako ng encouragement kay Jean (isang guest) na kasunod ko, "o daan ka lang dito, hawak ka dyan then angat lang ng angat, akyat lang ng akyat". Nga pala maraming salamat kay Sheldon sa head lamp... Ü you made my night trek easier. Yan itsura ko nung nagnanight trek, nagsariling sikap na naman ako sa pagkuha ng pic gamit ung phone ko. Maganda ang ganda nung mga city lights na nakikita namin. nakakaaliw, naaalala ko nga ung Gulugod Baboy sa kanya e. Para syang Gulugod na pa-assault agad, un nga lang at mas mahaba. Meron na namang lugar dun na tinatawag nang "pinagsukahan" ewan ko ba, nagsuka na naman ako.

Pagdating namin sa taas, may pagtatalong mga nagaganap sa pagitan nung manong na nagtitinda dun sa taas at saka dun sa isa sa mga grupong nauna sa taas, ikaw nila nanakawan sila ng wallet at cellphone. ayun, inawat na lang nina Abet ung Manong, at biniro biro.

Pitch na kami ng tents. tatlo lang tent namin, 2 tadpole (ung kay Abet at ung hiniram kay Manny) at isang dome (ung kay Sheldon). Tamang tama sya kasi tag-tatatlo kada tent. Medyo masikip nga lang lalo na pagclaustrophobic ka. Ü Pagdating dun, ala nang kumain, nag pakulo lang si Dom ng kape, tapos nagkainan na ng mga pulutan at saka nag-inuman ng Tequila (courtesy of Shelly!) at Fundador (courtesy of Jason!). Kwentuhan, socials, inuman... dahil late nang nagstart, late na natapos, nagtulugan kami 4:30am na. Maluwag naman sa oras, kasi late naman.

Nagising si Dom ng mga 8:00am para asikasuhin ung pasta para sa macaroni na ibrebreakfast namin. sya lang ata ang nagluto kasi hindi gumising si Abet e. hehehe. Ako nun pa lang ako nakatulog ng maayos, ang sikip kasi sa loob ng tent. Lumabas ako ng tent mga 8:30am. Nagbreakfast na sila (hindi ako kumain baka ilabas ko lang). Nagkukuha ako ng mga pictures dun. Ung Campsite, ung summit ng Maculot na tanaw namin, pero hindi naman namin inakyat. Wala daw view e. Anyway, ang ganda dun. Ü Nagpunta kami sa Rockies. Akala ko tatanawin lang namin sya, un pala merong pababa dun. at mag-rock climbing ka pa... which i can say naenjoy ko... alam mo un, tipong mala-Lara Croft kahit na ang katawan ko mala-dabyana. Ü Nagpapicture kami dun sa may Marker. Sina Jean at Les dapat hindi na pupunta ng Rockies, buti na lng nagbago isip nila, kasi, mahirap lang ung pababa, nakakaintimidate, pero ok naman at madali na ung the rest, grabe breath taking ung view. hindi nga mabigyan ng justice ng kamera ko e.

Syempre pag akyat sa taas, wala na namang kasawaang pictures. Nakakatawa nga kasi I was looking through Les' pictures, and I noticed na parang eto me kinukuhanan ng picture, tpos, kinukuhanan pa ng picture un nagpipicture, at from afar may kumukuha pa ng picture ng buong scenario. ayos no!? hehehe Mga Adik e. Ü

Panalo ung Camera ni Jason, ang yabo ng dating, hindi nga namin maresist ni Dominic magpapicture kasama ung kamera nya e. Ü hehehhe Yan ako, nagfifeeling... ganda nung kamera no? Photographed by Jason. Panalo sya... wish ko makabili ng ganyan... sana by next year. hehehehe...



Paggaling sa Rockies, naghalohalo na kami dun sa may tindahan bago kami nag break camp. Ung pababa medyo nakakapagod, mahirap nga... mas madali syang akyatin kesa sa babain. nakakaloka. ang bato-bato, ang dulas, loose rocks/gravel/soil ang dating, magkamali ka ng apak, dudulas ka. Napulikat na nga ako e. In fairness, ok naman sya. kahit ganun... Tinetake into consideration ko na kaya ako nahihirapan kasi sobrang out-of-shape ako. sobra! takot akong rumatrat. may fear na, unlike before. Tpos ang bigat ko, literally plus pa ung weight ng backpack ko. Pero ok lang din na ganun lang ung pacing kasi, medyo payapa ung utak ko.

Expenses:
129.00 - Bus Fare from Buendia to Cuenca
20.00 - Tricycle to Jump-Off
10.00 - Registration Fee
200.00 - Water at Baon
45.00 - Dinner (Tapsilog at share sa Coke)
25.00 - Coke sa Taas
10.00 - Wash Up fee
45.00 - Lunch
25.00 - Tricycle to Main Hi-way
18.00 - Jeep to Lipa
68.00 - Non-Aircon Bus to Alabang
Total of 595.00 buong trip... hehehe. Ü hindi na masama...


Participants:
Joyce - isa sa mga E.L. PASAWAY (may bago pa ba dun?) Cause kung bakit 3pm ang departure time nakaalis ang grupo 4pm na. Mobile (daw!)
Sheldon - ang isa sa mga E.L. ang matyagang nahagilap ng mga magagamit namin.
Dominic - isa sa mga E.L. Bukod tanging nakaakyat na ng Maculot sa grupo namin. Kalahating unggoy; kalahating kambing. (huh?)
Abet - isa pa sa mga E.L. Sweeper! Salamat sa pagpapatulog sa tent! Ü Batchmate ko!
Jason - Packy Monster. May Mabangis na Kamera, panalo makisama nagdala pa ng Fundador. Dating nang nakasamang umakyat ang OCMI.
Hazel - kasama ni Jason na nakaakyat na din with OCMI. isa sya sa mga willing na mag-Puerto Galera na lang hehehe.
Les - Officemate ni Sheldon. Nakabili na sya ng bagong bag. sana hindi ito ang huli mong akyat Ü
Jean - ang olympic gold medalist na pinsan ni Les. matindi uminom, walang chaser!
Jules - ang vegetarian, maryosep! un lang!

** for more pictures visit: http://robellejoyce.multiply.com

Un lang... nakakainis... nakakamiss... well...

bored

hay ang babaeng layas... eto at bored na sa buhay... wala pa din kasing lakad. and kanina I found out that the scheduled open climb this coming weekend is cancelled. pakshet.

patunay kung gano ako kabored sa buhay ko lately:

1. nakaka-22 days pala ang tayo sa 2007 and yet, I have already read 5 books (Peeps by Scott Westerfield; Nicola and the Viscount by Meg Cabot; My Variety Show by Sarah Matias; Just Like Heaven by Marc Levy at ngayon ung Cold Skin by Albert Sanchez Piñol)

2. nakaka-ilang VCD na ako. madami dami na kaya hindi ko na sya pedeng isa-isahin pa.

3. nakaka-ilang update na ako sa friendster blog ko, which is napakadalang kong gawin.

4. wala pa akong backlog sa trabaho.

ewan ko ba... hopefully by February mas ok na ung update ko...

for now, visit nyo na lng muna ung multiply account ko... may mga ilan-ilang pictures dyan. Ü